#7

Beste iedereen,

Hier weer even verhaaltje van mij vanuit Chili. De lente is inmiddels flink ingezet en ik kan eigenlijk stiekem wel genieten van de Nederlandse radio waar ik elk uur de weerberichten hoor voor de komende tijd in Nederland. Het zwembad in de tuin begint nu echt lekker schoon te worden en ik verwacht dat het niet lang meer duurt voordat er even een duik kan worden genomen.

Ik heb tot nu toe bijna alleen maar geschreven van de tijd buiten mijn stage om, want die is namelijk fantastisch! Maar ook mijn stage begint steeds meer vorm te krijgen en ik kan waarschijnlijk de resterende tijd wat interessante dingen onderzoeken en analyseren. Na wat miscommunicatie en gesprekken met verschillende leraren/begeleiders hoop ik dat nu alles een beetje gaat lopen. Jammer van alle vertraging die we hebben opgelopen, maar ik kan van mezelf zeggen dat ik er alles aan heb gedaan. Goed, we pakken het verlies en gaan aan de slag! Veel meer inhoudelijke dingen kan ik niet echt zeggen aangezien het nog niet heel duidelijk is en dingen met zekerheid zeggen is sowieso lastig hier.

Deze week staat in het teken van schoolverslagen maken, maar ook kijken naar wat er nog meer allemaal valt te doen in Latijns-Amerika. Dit moet even goed worden onderzocht, want het moet van het budget van een student. We hebben gezien dat binnenlandse vluchten naar het uiterste zuiden of het uiterste noorden qua prijs nog wel meevallen. Lijkt mij heel gaaf om de diversiteit van dit land aan den lijven te ondervinden. Ook wordt er watertandend gekeken naar weekendjes richting strand. Daar zijn ook heel wat huisgenoten voor in dus daar moet iets uitkomen.

Wat wel zeker is, is dat mijn oom(Ab) en tante(Else) aan het einde van dit kalenderjaar naar Buenos Aires gaan en vanuit daar verder naar het zuiden! Een enorm mooie reis lijkt mij en het leuke is dat we elkaar hoogstwaarschijnlijk ontmoeten in Buenos Aires. Het lijkt Djordy en mij heel erg gaaf om oud en nieuw in Buenos Aires te vieren. Dat is weer eens wat anders dan Schoonhoven of Nieuwerkerk aan den IJssel.

Helaas staat er van al die tripjes nog geen één vast en kan ik dus slechts aangeven wat we in gedachte hebben. Dus nu weer even verder met wat we hier meemaken.

We hebben even ondervonden wat een temperament de mensen hier hebben. We gingen ’s ochtends met de bus richting bank toen een klant ruzie kreeg met de buschauffeur. Eerst al voordat die instapte en toen hij eenmaal binnen was kon het schreeuwen beginnen. Nou had ik het ‘geluk’ dat ik naast het duo was gestationeerd en de bus was zo vol dat ik mijzelf ook niet even makkelijk naar de rustige zone kon manoeuvreren. Het leek op een klassiek welles-nietes discussie en de decibelen stegen in rap tempo. Toen er met de scheidingswand tussen chauffeur en man werd gesmeten. Was de chauffeur er klaar mee en wilde uitstappen. De klant stond dat echter niet toe en het geschreeuw ging onverminderd verder. Uiteindelijk werd er door een paar mensen “carabineros, carabineros” geroepen, wat “politie, politie” betekent. Uiteindelijk wist de chauffeur toch een weg naar buiten te vinden en werd de boze klant vriendelijk verzocht het voertuig te verlaten. Na een paar keer te hebben geweigerd is de man toch uitgestapt en konden we weer verder. Tenminste, dat dachten wij. De chauffeur was geschrokken, denk ik, en besloot nog even wat minuten buiten te wachten om vervolgens de reis voort te zetten. Gelukkig draaide het net niet tot echt vechten uit, want ik stond er slechts 20 cm. vanaf. Ook dit hoort bij de buitenlandervaring en het geeft je wel echt het gevoel dat je onderdeel bent van de dagelijkse bezigheden in plaats van de toerist!

Inmiddels al weer toegekomen aan het weekend. Het was een heerlijk weekend, waarin vooral veel is uitgerust. Vrijdagavond besloot ik rustig aan te doen, ondanks dat Ivan en Arthur ons weer hadden uitgenodigd om ‘even’ een drankje te komen doen bij hun thuis. Nou dat verhaal van ‘even’ ken ik nu wel, het wordt altijd begin van de ochtend dat je thuis komt. Djordy zag het wel zitten en was inderdaad pas half 5 thuis. Ik heb die avond wel nog even hardgelopen met twee huisgenoten. Dinsdag ben ik al met zonsondergang de berg naast ons huis opgelopen. Het is prachtig om tijdens het hardlopen over deze megastad uit te kijken met de bergen op de achtergrond. Op vrijdag was de zon al een tijdje onder en nu was de hele stad dus verlicht door kunstlicht. Lichten tot zover je kon kijken en ook vrij spectaculair om te zien.

Ook op zaterdag werd er hardgelopen. Ditmaal met Lian en Djordy. Lian is een Nederlandse die voor negen weken bij de Rabobank in Santiago werkzaam zal zijn. We gingen weer de berg op en dat is toch wel zwaar voor de kuiten. Zeker omdat ik dinsdag- en vrijdagavond ook al de berg was opgeweest en donderdag ook nog eens had gevoetbald. Ondanks dat, hebben we wel de top bereikt en de heilige maagd Maria, die waakt over de stad, nog even gedag gezegd.

Zaterdagavond werd wel een bezoekje gebracht aan Bellavista. Eerst nog even naar het appartement van Ivan en Arthur, waar ook een Zwitserse vriend van Arthur aanwezig was. Vriendelijke gozer, die ook in de grap van ‘even’ een drankje doen was getrapt. Hij had op maandag een belangrijk tentamen en zou dus maar eventjes meegaan naar Bellavista. Uiteindelijk werd het vrij laat en gezellig! Naar huis is het Djordy en mij niet gelukt om een bus of taxi zover te krijgen ons mee te nemen. We zijn dus maar naar huis gelopen!

Zondag eerst even goed uitgeslapen en voor de rest weinig gedaan. Maandag weer richting Cuidad Empreserial, waar de Rabobank gevestigd is.

Dit was die weer voor nu.

Succes allemaal met jullie bezigheden en tot horens,

Ferdi